عباس ساجدی قهرمان سرفراز خلق - مسجد محله آبکناراستان گیلان

  قهرمان سرفراز خلق عباس ساجدی - مسجد محله آبکناراستان گیلان

عكسي از مزار شهيد كه به تازگي به دست ما رسيده است 

مشخصاتقهرمان  شهیدخلق عباس ساجدی
محل تولد: آبكنار- مسجد محله
تحصيل: دیپلم
سن: 22
محل شهادت: -   
زمان شهادت: 1360

 بیشتر بخوانید واز آبکنار بدانید

آبکنار به معنی در کنار آب قرار گرفتن و از آنجا که در زبان گیلکی، همواره صفت پس از نام می آید،آبکناربه جای کلمه فارسی کنارآب، از ترکیب گرامری گیلکی که در دستور گرامری زبان انگلیسی نیز استفاده می شود، نام آبکنار را بخود گرفت. سندی در دست نیست که نشان دهد دقیقا از چه زمانی آبکنار بعنوان یک آبادی بوجود آمده است اما از فرایند و تاریخ شفاهی آبکناریهای قدیم بر می آید که ریشه در تاریخ سده دارد.

آبکنارمنطقه ای است در شمال کشور که از روستای استان گیلان و در فاصله ۴۵ کیلومتری بندر پهلوی سابق و بندر انزلی حاضراست که دارای قدمتی طولانی میباشد (آبکنار در گذر زمان نوشته فتح الله شکوفه آبکنار) این روستا همانند شبه جزیره ایست که از سه طرف در محاصره آب است که از سمت شمال به بندر انزلی و از سمت غرب به هشتپر طوالش و از سمت شرق به منطقه نرگستان و از سمت جنوب به فومنات وارتفاعات قلعه رودخان و ماسال منتهی میشود . آبکنار به سه محله به نامهای مسجد محله , میان محله و میر محله تقسیم میشود که نامهای محلاتش ریشه روایات زیر دارد . مسجد محله به دلیل اینکه اولین مسجد آبکنار در این محله واقع شده است مسجد محله نام گرفته است (این مسجد شامل مسجد , بهشت زهرا , گلزار شهدا ,………….. است ) !! میر محله به دلیل اینکه میران زیادی ( سید و اولاد پیغمبر) در این بخش زندگی میکردند میر محله نام گذاری شده است و در آخر میان محله به واسطه اینکه در میان این دو محله واقع شده میان محله نام گرفته است. شغل ها و منابع درامد اهالی این روستا در فصول مختلف متغیر است ! در بهار و تابستان مردم به شالیزاری و نوغان داری( که مدتی است به خاطره ها پیوسته) مشغول هستند و در پاییز و زمستان مردم به ماهیگیری و شکارپرندگان و مرغان دریایی مشغول هستند . ریشه های قومیتی این روستا به خلخال اردبیل , کرد ها و منطقه “اشترکان” برمیگردد که هم اکنون با اندکی کاوش میتوان به این نتیجه رسید که تمامی اقوام حال حاضر آبکنار به نوعی با هم قوم و به زبان ساده تر فامیل هستند ! در ۲۰ سال اخیر مرم آبکنار بنا به دلایل اقتصادی و ……………. مجبور به کوچ و پراکندگی شدند که در سالهای ۶۹ تا ۷۲ عده ای به تهران نقل مکان کرده و مشغول به کفاشی و کارهای تاسیساتی شدند و عده ای هم در سالهای ۷۴ تا ۸۵ به بندرعباس نقل مکان کرده و در زمینه ترخیص و حمل و نقل مشغول به کار شدند. آبکنار گرچه نام ” روستا ” را یدک میکشد ولی اگر گذشته نگری کوچکی انجام دهیم خواهیم یافت که خانه پدری خیلی از فرهیختگان بوده است . ولی بنا به دلایلی که ذکر شد هر کدام به گوشه ای از این کره خاکی رفته و ناشناس از دید عام مانده اند به قول حافظ ” روز وصل دوستداران یاد باد”.

اگر بخواهم از زبان خودم از این سرزمین پاک سخن بگویم باید بگویم که روزگاری بود که قلندرانه در آن سرزمین زندگی میکردیم ! هنوز مهربانی و عشق جای خود را به مادیات نداده بود ! هنوز عشق بود ! هنوز میشد لک لک ها را در شالیزارهای سال پیش دید ! هنوز مدارسش بر پا بود ! هنوز تیم فوتبال شمال غرب آبکنار وجود داشت ! هنوز اعتیاد و فساد در مردم نیامده بود و هنوز معلم ” محمد رضایی ” بود و هزارن هنوز دگر !!!!!! ولی باید کوشید که دوباره مثل سابق شود و لب دریا رفت و تور در آب انداخت و گرفت طراوت را از آب !!!!!!!!!! ” به امید آن روز”

از میرمحاه آبکنار