مجاهد شهید بهروز کاظمی قهرمانی از لاهیجان

مجاهد شهید بهروز کاظمی  قهرمانی از لاهیجان

مشخصات مجاهد شهید بهروز کاظمی
محل تولد: لاهیجان
شغل - 
تحصيل: -
سن: 26
محل شهادت: کرج
زمان شهادت: 1367

به یاد مجاهد سربدار بهروز کاظمی
بهروز کاظمی، مشعلی فروزان ازجوانان پاکباخته لاهیجان
بهروز در سال 1341در لاهیجان بدنیا آمد، سال سوم دبیرستان بود که در تظاهرات ضددیکتاتوری شاه شرکت کرد. مدت کوتاهی بعد ازسرنگونی شاه به همراه جمعی از دوستان خود به حمایت از مجاهدین پرداخت. بهروزدر انتخابات ریاست‌جمهوری سال 58به حمایت از فعالیت های انتخاباتی مسعود رجوی پرداخت.
به این جهت درسطح شهرلاهیجان، هوادار مجاهدین شناخته شده بود. او میلیشیایی بود که در همه جای شهر به فعالیت های افشاگرانه می‌پرداخت. بافروش نشریه مجاهدین، کتابفروشی وافشاگری در مورد چماقداری. درمرداد 60درحوالی مسجد چارپادشاه لاهیجان، موردحمله گشت کمیته قرار گرفت و دستگیرشد. وبه سپاه برده شد.دربیدادگاه بهروز به 6سال زندان محکوم شد.
در زندان همواره زانو چپ بهروز که لق شده بود خالی می‌کرد. وبه پشت پا می‌رفت که بسیار دردناک بود. یک بار پیگری کرده بود که چرا نمی‌برید دکترمعالجه کنید؟ رئیس زندان گفت ببین تو چه کارکردی که این کار را با توکردند! البته از شکنجه‌گرو دژخیم جوابی جزاین عجیب نیست. در زندان او بسیارمقاوم بود. مقاومت او عوامل رژیم را وادارکرد که بهروز و بیش از50نفر از دوستان بهروز را به اوین و سپس قزلحصار تبعید کنند.
او به همراه مجاهد شهید حسن غلامپور، محمد سمیع زاده، حجت اسدی، حمید رضا رمضانپور به قزلحصار تبعید شدند. رژیم فکر می‌کرد که دردنیای قبر و قفس و قیامت داود رحمانی درقزلحصار، بهروز و دوستانش کوتاه می‌آیند. اما او مقاوم‌تر واستوارتر ازقبل مسیری را که انتخاب کرده بود طی می‌نمود.بارها او را برای تنبیه و شکنجه به زیر هشت بردند. چند بار 24ساعت او را سرپانگه داشتند پاهایش به‌شدت ورم نمود. اما بهروز هم‌چنان مقاوم ماند. درد پای او شدیدترازقبل شده بود، اما سر اعتقادات خود استوار بود.
پس ازیک سال ونیم بهروز ازقزلحصار، به زندان لاهیجان برگشت. اومدت سه سال را درسلول مجرد به‌سر برد. دربهار 65بهروزرا به همراه دوستش، حسین حقانی به بهانه درمان پای آنها به زندان رشت منتقل کردند. سال 66حکم 6سال زندان بهروز تمام شد.اما اوهرگزآزاد نشد. شکنجه‌گران رژیم، هم هرگزپایش را عمل نکردند. او 7سال رنج ناشی از خرد شدن استخوان زانوی پا را روزانه بدوش می‌کشید.
بهروزهرگز ذره ای ازمواضع خود پایین نیامد. به همین دلیل مزدوران رژیم دردادستانی او را واجد آزاد شدن ندیدند. سرانجام بهروز به همراه 82تن زندانیان سیاسی لاهیجان در قتل‌عام سال 67سربدارشد. او درس آزادگی را انتخاب کرد. سال چهارم دبیرستان را رها کرد وبه آموزش بالاترین مدارانسانیت و مسؤلیت پذیری در جامعه دست زد.

مریم رجوی: مردم و مقاومت ایران برآنند که به‌ کار استبداد مذهبی پایان بدهند و آخوندها با همه جنایت‌هایشان از این سرنوشت نمی‌توانند فرار کنند.