در زبان پهلوی منطقه گرگان را ورکان یا وهرکانه و در زبان یونانی هیرکانیا (Hyrcania) و در زبان عربی جرجان می گفتند.
نخستین کاوش ها در حدود سال 1841 میلادی در زیر تپه ای مصنوعی در نزدیکی شهر گرگان انجام شد که خزانه معروف استرآباد در آن کشف گردید. کارشناسان برخی از اشیای موجود در آن خزانه را که شباهت بسیار با کشفیات تپه حصار دامغان داشته متعلق به هزاره سوم پیش از میلاد و(نزدیک به 5 هزار سال پیش) دانسته اند.
در دوره ساسانیان دیوار تدافعی بزرگی در این منطقه به نام دیوار بزرگ گرگان ساخته شد که توسط باستان شناسان انگلیسی به مار سرخ شهرت یافت. این دیوار بزگ در سده 5 میلادی تکمیل شد و بیانگر صنعت پیشرفته تدافعی آن دوران است. دیوار گرگان، یکی از طولانی ترین دیوارهای جهان، که به مار سرخ نیز معروف است، دیوار بزرگ گرگان در دوره ساسانی و نزدیک به1700سال پیش به طول200کیلومتر با نام های قزل ائلان، سد اسکندر، سد انوشیروان، سد پیروز و دیوار دفاعی گرگان که طولانی ترین اثر معماری ایران باستان است در مدت90 سال ساخته شد.
دیوار بزرگ گرگان بعد از دیوار چین به طول شش هزار کیلومتر و سمیز آلمان به طول 548 کیلومتر بزرگ ترین دیوار جهان است.
شهر گرگان کهن(در نزدیکی گنبد کاووس امروزی) در زمان حمله مغول ویران شد و مرکز منطقه گرگان به شهر استرآباد منتقل شد.زبان مردم منطقه گرگان در سده های گذشته گویشی از ریشه زبان پارتی بود. نمونه هایی از گویش از گویش قدیم گرگانی در نوشتارهای فرقه حروفیه به جا مانده است. در سده دهم میلادی که منطقه گرگان از مراکز بازرگانی و فرهنگی منطقه شد نفوذ زبان فارسی به ویژه از سوی خراسان در گرگان افزایش یافتو در همین سده در شهر گرگان (نزدیک گنبد کاووس امروزی) زبان فارسی جای زبان گرگانی را گرفت. استرآباد زبان گرگانی را حفظ کرد تا اینکه در دوره بین سده های 15 تا پیش از 19 میلادی این زبان به طور کل منقرض شد و جای خود را در استرآباد و پیرامون به فارسی و در بخشی از گنبد کاووس و ترکمن صحرا به ترکمنی داد.
استرآباد در زمان قاجار پایگاه این طایفه بود و دارای اهمیت مذهبی شد و دارالمؤمنین لقب گرفت.جمعیت شهر گرگان مطابق سرشماری سال 1390 خورشیدی 350 هزار نفر و جمعیت شهرستان گرگان نیز بیش از 462 هزار نفر بوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر